Eerst over mijn persoonlijke ervaringen:

• Wat ik heel prettig vind, is het écht persoonlijke contact. Zelfs tijdens je zwangerschapsverlof hield je contact en tijdens het traject was er regelmatig terugkoppeling over hoe het ging.
• Elke sessie kwamen er creatieve tips en ideeën om mijn mindset te veranderen. En ook hier was er regelmatig opvolging.
• Door out-of-the-box te denken (en niet direct in je eigen belang), ben ik bij Kristien terecht gekomen en dat was precies wat ik op dat moment nodig had.

De therapie van de kinderen:

• Allereerst ook complimenten voor Blue natuurlijk 😉, die zoveel geduld met ons heeft en de rust uitstraalt die de kinderen nodig hebben.
• De kinderen hebben heel veel vertrouwen in jou, gewoon door wie je bent en ook door het respect dat je naar hen uitstraalt. Het zijn “maar” kinderen, maar ze voelen zich gehoord en ze mogen ook zelf mee beslissen en aangeven hoe ze zich voelen.
• De sessies worden aangepast naar hoe de kinderen zich voelen en ook naar de situatie op dat moment. Feedback wordt omgezet in acties.

Dus ik ben heel blij dat ik bij jou terecht ben gekomen 😉

Daisy is een erg prettige gesprekspartner. Ze luistert goed en ik kan goed met haar over bepaaldeonderwerpen praten.

Daarnaast kan Daisy zich goed in een bepaalde situatie inleven. Hierdoor krijg ik na elke sessie weer nieuwe inzichten die mij helpen om dingen beter te verwerken of voortaan anders aan te pakken.

Problemen kan ik bijvoorbeeld door nieuwe inzichten goed "parkeren" en door de juiste vragen te krijgen laat Daisy mijzelfmet een oplossing komen.

Het is ongelooflijk hoeveel die eerste 4,5 jaar je denken en persoonlijkheid sturen. Maarten was als peuter opgevoed met de boodschap: jongens wenen niet, jongens zijn 'soldaten', in een omgeving waar je niet gestimuleerd werd om te groeien, te ontdekken, ...Wij hadden niet door hoezeer hij probeerde de ideale zoon te zijn, hoezeer hij zocht naar wat anderen van hem verwachten en hoe hij daarbij vergat te zoeken naar wat hem zelf gelukkig maakte, wat hij zelf wilde, wie hij zelf wilde zijn. 

Door het gebrek aan sociaal contact (quarantaine maatregelen, op kot) is dat beginnen 'gisten' en heeft het hem volledig geblokkeerd.

Op dat moment was jij er, die hem - door enkele gesprekken - nieuwe inzichten hebt gegeven, of meer nog: hem een nieuwe perspectieven hebt gegeven, de inzichten zijn dan vanzelf gekomen. Meer had je niet nodig.

Ik ben je ook heel dankbaar voor de gesprekken die je met ons beiden had, want ook ik had het nodig om de dingen helderder te zien, om minder gespannen te kunnen reageren. Nu pas besef ik hoezeer we allemaal leven 'naar de verwachtingen van de maatschappij'. Bizar want er is zo veel meer!

dankjewel Daisy.